Ektiği tohumlara kuşlar dadanınca bizim çiftçi çareyi tarlaya bi korkuluk koymakta buldu. Kuşlar çok korktular, hiiç yaklaşmadılar bir daha tarlaya. Korkan sadece kuşlar değildi ama... Çiftçinin çocuğu bir gün tarladan tam gitmek üzereyken bir ses duydu. "Gitmeee, ben çok korkuyorumm! Ne olur yanımda kal çocuk!" konuşan korkuluktu.
...
İşte hikaye böyle başladı Kelebekler sınıfıyla drama dersinde bugün.
Korkuluğun neden korktuğunu öğrendiler önce. Sonra O'na çözüm bulmaya çalıştılar. Soru sordular, neden-sonuç ilişkisi kurdular, başkalarının duygularını açıklamaya ve anlamaya çalıştılar. Sonunda ne mi oldu? Sizce?
