Anaokulu, çocuklarda “somut dünya algısının” oluştuğu, bilişsel ve sosyal olarak gelişimde benmerkezci bir yapının hâkim olduğu dönemdir.
Pandemi döneminde bu yaş grubundaki çocuklarda;
* Çaresizlik & Güvensizlik
* Anne babaya düşkünlüğün artması
* Tehlike arz eden durumun süresini kestirememe
* Regresif Davranışlar (Bebeksi Davranışlara Dönme)
* Yoğun kaygı
* Seçici Suskunluk (Selective Mutizm)
* Uyku düzeninde bozukluklar
* Ölümü anlamlandıramama
* Ağlama nöbetleri gözlemlenebilir.
Bu durumlarla karşılaşıldığında çocuğun duygusunu anlamaya yönelik, uzun açıklamalardan kaçınarak basit ve güven verici konuşmalar ile çocuğa yaklaşılması gerekir. Çocuğun anlaşıldığı ve duyulduğu hissiyatını çocuğa iletirken aynı zamanda aşırı tepki verilen durumla baş etmesi için çocuğa alan tanınır.
